نور دیده پیامبر

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

وقتى آيه 63 سوره نور نازل شد كه:
لا تجعلوا دعاء الرسول بينكم كدعاء بعضكم بعضا يعنی پيامبر(ص ) را به آنگونه كه يكديگر را صدا مى زنيد صدا نزنيد.
مسلمانان به پيروى از اين آيه ، ديگر به پيامبر(ص)، يا محمدنمى گفتند بلكه يا رسول الله و يا ايها النبى مى گفتند.
فاطمه زهرا(ع) مى گويد: بعد از نزول اين آيه من ديگر جراءت نكردم ، پدرم را به عنوان يا ابتاه (پدر جان !) صدا كنم ، بلكه وقتى خدمتش مى رسيدم يا رسول الله (اى رسولخدا) مى گفتم.
يكى دوبار اين خطاب را تكرار نمودم ، ديدم پيامبر(ص ) ناراحت شد، و به فرمودايى فاطمه اين آيه درباره تو نازل نشده و نه درباره خاندان و نسل تو، تو از منى و من از توام. سپس اين جمله را فرمود
قولى يا ابه فانها احيا للقلب و ارضى للرب،بگو پدر جان ! كه اين سخن قلب (من ) را زنده و خدا را خشنود مى سازد.

مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 320